«Այն, ինչ եղավ 2018-ից սկսած, ողբերգական ու միտումնավոր դավաճանություն էր, որը շարունակվում է առ այսօր». Արմեն Աշոտյան
Արմեն Աշոտյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է.
«Մինչև 2018 թվականի ապրիլ ամիսը Հայաստանի դիվանագիտական հաջողությունները Արցախյան բանակցությունների հարցում, հակիրճ.
1. 2007 թվականից միջազգային հանրությունը Արցախի ինքնորոշման իրավունքը դիտարկել է որպես հակամարտության լուծման 3 հիմնական սկզբունքներից մեկը:
2. 2008 թվականին այդ սկզբունքը պաշտոնապես ընդունել է նաև Ադրբեջանը (Մայնդորֆյան հռչակագիր):
3. 2009-2013 թթ Ռուսաստանի, ԱՄՆ-ի և Ֆրանսիայի ղեկավարները պաշտոնական եռակողմ հինգ հայտարարություններով վերահաստատել են Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի սկզբունքը որպես կարգավորման հիմնարարար սկզբունքներից մեկը:
4. Կարգավորման հիմնարարար սկզբունքների և տարրերի մեջ հստակ ամրագրված էր, որ Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի իրակգործումն ունենալու էր միջազգային երաշխիք, պարտադաիր իրավական ուժ և որևէ կերպ սահմանափակված չէր լինելու:
5. Արցախի հարցը մշտապես դիտվել է առանձին հետխորհրդային տարածքի բոլոր հակամարտությունների շարքում: Նախկինում Աբխազիան, Հարավային Օսյան, Մերձդնեստրը նախանձում էին Արցախին՝ նրա շուրջ ստեղծված բարենպաստ դիվանագիտական միջավայրի պատճառով:
6. Կազանում նախնական եռակողմ հռչակագիր ստորագերոլւ դեպքում Արցախը որպես կողմ մասնակցելու էր խաղաղության համապարփակ համաձայնագրի նախապատրաստմանը և ստորագրմանը:
7. 2016 թվականի ապրիլին Ադրբեջանին չհաջողվեց փոխել Արցախյան բանակցությունների շուրջ ռազմաքաղաքական միջավայրը:
8. Վիեննայի և Սանկտ Պետերբուրգի պայմանավորվածությունները հստակ լրացուցիչ սահմանափակումներ էին դնում Ադրբեջանի դիվանագիտական և բանակցային հնարավորությունների վրա, մտցնելով նրան ցուգցվանգի մեջ:
9. Արցախի հարցով Ալիևի խոստովանությամբ միջազգային հանրությունը ճնշում էր գործադորւմ Ադրբեջանի վրա ՝ Արցախի անկախությունը ճանաչելու հարցում:
10. Փոխզիջումային տարբերակներին համաձայն լինելով հանդերձ՝ Հայաստանը երբեք չի հատել Արցախի ազգային շահերի կարմիր գիծը, իսկ մյուս կողմից՝ մշտապես դիտվել է որպես բանակցությունների կառուցողական կողմ:
Այն, ինչ եղավ 2018-ից սկսած, ողբերգական ու միտումնավոր դավաճանություն էր, որը շարունակվում է առ այսօր:
Գրածս լոկ միամիտներին և դյուրահավատներին հիշեցնելու համար չէ:
Կարող եք նաև էն սրիկայի վրայից հանել զրահաբաճկոնը և մի հարմար տեղ ճպցնել այս կետերը վրեն»:
