Ինչպես որ Աստված նախ կերակուր տվեց մարդուն, այդպես էլ առաջին պատվիրանը կերակրի վերաբերյալ եղավ: Որովհետև մարդը միշտ իր օգտի հակառակ է [գործում], իսկ օգուտը այն է, երբ մեկի բաղձանքը ամբողջացնում ես, և բաղձանքն էլ [մարդուն] հայտնի բաների համար է լինում: Արդ, քանի որ մարդը այս աշխարհի մեջ է, մարմնի վերաբերյալ բաներ է ցանկանում, որ տեսնում է և մարմնական ցանկություններից առաջինը կերակուրն է (Ժողովող Զ:7):
Որովհետև պատվիրանը հիշյալ ծառի վերաբերյալ եղավ, և նորաստեղծ զույգերը, դրա պտղից ուտելուն պես, իրենց երանական վիճակը կորցնելով՝ մերկ և թշվառ դարձան, և այդ ժամանակ բարու և չարի տարբերությունը հասկացան: Այս պատճառով այն բարու և չարի գիտության ծառ կոչվեց:
