Բոնամինին համոզված է, որ պետք է հաղթահարել վախերը, հանդիպել մարդկանց և նրանց նայել՝ որպես մարդու, ոչ թե՝ որպես սպառնալիքի. «Մենք պետք է ջանք թափենք՝ չհավատալու ամեն ինչին, ինչ մեզ ասում են միգրացիայի մասին, և փորձենք ինքներս այն զգալ ու հասկանալ»։
Ալեսսանդրո Իենցին հավատացած է՝ արտահայտման ազատությունը պետք է ծառայեցվի երկխոսություն ստեղծելուն, այլ ոչ թե պատեր կառուցելուն․ «Խաղաղության հասնելու համար պետք է տարբերակել արտահայտման ազատության սահմանափակումները՝ ազգային և միջազգային շրջանակներում։ Ազգային մակարդակում դրանք կախված են կառավարության որոշումներից՝ ինչն է թույլատրելի, ինչը՝ ոչ։ Այս պարագայում մենք կարող ենք ստեղծել երկխոսություն պետական ինստիտուտների, միջազգային կազմակերպությունների և կառավարությունների միջև»։
