Եթե անգամ փորձենք «անջատել» մեր ուղեղը, համաձայնել ՀՀ ղեկավարի հետ, թե Արցախն ադրբեջանական տարածք է, ապա «անջատած» ուղեղն անգամ հարց կտա. «Այդ տարածքի վրա հազարավոր տարիներ ապրած հայերի ստեղծած պատմամշակութային արժեքնե՞րն էլ էին ադրբեջանական, որ այդքան սառնասրտորեն, անտարբերորեն զիջվեց թշնամուն»:
«Իր վերջին ելույթից, դա պարզ երևում էր, ուղղակի պոռթկում էր բադրիջանի պատմությունը, նայում ես՝ մե՛կ ծիծաղդ, մե՛կ լացդ է գալիս։ Ղեկավար մարդը ծանրակշիռ մեկը պետք է լինի, բայց նստել բադրիջանից է խոսում այն մարդկանց հետ, ովքեր կրակի տակ են, թե՝ փող ենք տվել, բադրիջան ցանեք»,- շեշտեց մեր զրուցակիցը։
«Պետք է աշխատել, այլ ոչ թե կանգնել ու հայտարարել, թե մենք փող ունենք, բայց մեզ զենք չեն վաճառում։ Ինչքան կարող ենք կորուստներ տալ, երբ կարելի է աշխատել։ Ուրեմն Իրանն ավելի շատ մեզ է կողմնակից, մեր շահերը համընկնում են, ու մեզ զենք չի՞ տալիս։ Կամ Ռուսաստանը մեզ զենք չի՞ վաճառում, բա 44-օրյային ինչպե՞ս էր տալիս, ես այդ պատմությունը լավ գիտեմ»,- նշեց Գուրգեն Խանջյանը։
«Դժվար է ասել, թե ինչ է տեղի ունենում կամ ինչ է սպասվելու, որովհետև մենք չգիտենք, թե Հայաստանի ու Ադրբեջանի իշխանություններն իրար մեջ ինչ են պայմանավորվել։ Ժողովրդին որևէ մեկը որևէ բան չի ասում, չնայած ժողովրդավարություն է, և կարծես թե ժողովրդի թիկունքում որևէ բան չպետք է կատարեին։ Բայց բոլորիս համար էլ ակնհայտ է, որ Բաքուն բավարարված չէ, մեջտեղում ինչ-որ բան կա, որ ուզում է, այդ մարդն էլ խոստացել է ու հիմա չի ուզում տա կամ ձգձգում է։ Եվ այս բոլոր խաղերի արդյունքում հայ տղերք, հայ երեխեք են զոհվում, այս ամենին պետք է վերջ լինի։
