Միանշանակ է՝ Ալեն Սիմոնյանը չի կարող շարունակել պաշտոնավարել. նրա վարքագիծը համատեղելի չէ ԱԺ նախագահի պաշտոնի հետ. Հովհաննես Խուդոյան
«Քաղաքացի-պետություն հարաբերությունների մեջ Ալեն Սիմոնյանի վարքը միանշանակ ընդունելի չէ, էթիկայի կոպտագույն խախտում է, մարդկային առումով՝ ստորություն, և նորմալ երկրում Ազգային ժողովի (ԱԺ) նախագահի վարքը պետք է հանգեցներ հրաժարականի: Իրավական կողմը դեռ մի կողմ: Չի կարող այսուհետ այդ անձը Հայաստանը ներկայացնել ժողովրդավար երկրների հետ հարաբերություններում»,- 168.am-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի եթերում ասաց «Կոնցեռն Դիալոգ» փաստաբանական գրասենյակի քրեական պրակտիկայի ղեկավար, փաստաբան Հովհաննես Խուդոյանը՝ անդրադառնալով ԱԺ նախագահ Ալեն Սիմոնյանի կողմից քաղաքացու դեմքին թքելու փաստին:
Ըստ փաստաբանի՝ եթե Ալեն Սիմոնյանին թվում է՝ իր վարքագիծը քաղաքի տղային բնորոշ վարքագիծ է, կարող է այդպես պատկերացնել ու վարվել, բայց դա անհամատեղելի է իր զբաղեցրած պաշտոնի հետ:
«Ցանկացած մարդ հանգամանքների բերումով կարող է հանցագործություն կատարել, բայց նա պետք է իմանա, որ դրա համար կա պատասխանատվություն: ԱԺ նախագահի դեպքում այդ պատասխանատվությունը իրավական հարթությունից դուրս նաև այդ պաշտոնը զբաղեցնելու արգելքն է: Ալեն Սիմոնյանը միանշանակ չպիտի զբաղեցնի այդ պաշտոնը»,- ասաց Հովհաննես Խուդոյանը:
Ինչ վերաբերում է Ալեն Սիմոնյանի արարքի իրավական բաղադրիչին, փաստաբանի խոսքով՝ եթե այս միջադեպը տեղի ունենար երկու սովորական քաղաքացիների միջև, քրեաիրավական գնահատական կարող էր և չլինել:
«Բայց երբ Ալեն Սիմոնյանի անվտանգության աշխատակիցները մեծ հավանականությամբ նրա իսկ ցուցումով՝ մոտենում են մարդուն, սահմանափակում են նրա ազատությունը, որպեսզի իրենց ղեկավարը կարողանա կատարել այդ գործողությունը, գործ ունենք լիազորությունների չարաշահման հետ: Այս առումով անվտանգության աշխատակիցների մեղադրական եզրակացությունն արդեն իսկ պատրաստ է, եթե դեպքն ապացուցվի: Եթե ապացուցվի, որ հանձնարարություն կա, պետք է քննվի նաև հանձնարարությունը տվողի մասով»,- ասաց Հովհաննես Խուդոյանը:
Ըստ նրա՝ կարող է քննվել նաև խուլիգանության վարկածը, որովհետև խուլիգանությունը նաև հասարակության դեմ ուղղված ոտնձգությունն է:
«Սակայն Ալեն Սիմոնյանի կողմից արված ամենախիստ արարքը, որը կարող է գնահատվել, խոշտանգումն է: Այն քրեաիրավական կատեգորիա է և կոնկրետ սահմանում է հանցակազմը: Դա պաշտոնատար անձի կողմից անձի նկատմամբ ֆիզիկական կամ հոգեկան տառապանք պատճառելն է, այս դեպքում՝ ազատությունը անձին նվաստացնելու նպատակով սահմանափակելու տեսքով, որը կատարվել է որպես պատիժ անձի օրինական կամ ապօրինի գործողության դեմ: Խոշտանգման հանցակազմը նույնպես պետք է քննարկվի, և դա նույնպես բավականին ծանր հանցագործություն է»,- ասաց փաստաբանը:
Նրա խոսքով՝ այս պարագայում շատ կարևոր է դատախազության դիրքորոշումը, և եթե դատախազությունն Ալեն Սիմոնյանի արարքի մեջ հակաիրավական բան չի տեսնում, ուրեմն հավասարության սկզբունքից ելնելով՝ ցանկացած քաղաքացի այդ իրավունքը ձեռք է բերում:
«Նման պարագայում ցանկացած անձ, նման դեպքում չի գնալու օրինական ճանապարհով՝ դիմելով իրավապահներին, այլ գնալու է հաշվեհարդար տեսնելու ճանապարհով: Ընդ որում, այդ պարագայում հաշվեհարդարն ապօրինի չի լինի»,- ասաց Հովհաննես Խուդոյանը:
Փաստաբանը նկատում է՝ քաղաքացու կողմից արված «դավաճան» արտահայտությունը գնահատողական դատողություն է: Պաշտոնատար անձանց, հանրային տիրույթում գործող այլ անձանց էլ է դա վերաբերում: Նրանք պետք է զսպվածության առավել բարձր մակարդակ ցուցաբերեն. Դա նաև պաշտոնի գինն է: Նույնիսկ, երբ պաշտոնյային թվում է՝ անձն իրեն վիրավորում է, դրա համար կա իրավական ճանապարհ:
«Իշխանություններն ու իրավական համակարգը կրկնակի ստանդարտներն օգտագործում են վախի մթնոլորտ ձևավորելու համար: Գործադրվում է «մենք կարող ենք ձեզ հարվածել, մեզ բան չի լինի, բայց դուք չեք կարող մեզ հարվածել» մեթոդը: Բայց դա այնքան էլ այդպես չէ, որովհետև եթե օրենքը չի գործում, գործում են ֆիզիկայի կանոնները: Շատ վտանգավոր դաշտ են մտնում, երբ սկսում են օրենքը միայն իրենց օգտին ծառայեցնել, որովհետև այդ դեպքում անձի մոտիվացիաները չեն փոխվում»,- ասաց Հովհաննես Խուդոյանը:
Անդրադառնալով ապրիլի 4-ին ԱԺ-ի Մարդու իրավունքների գլխադասային հանձնաժողովի նիստում ՄԻՊ թեկնածուների ներկայացման ժամանակ ՔՊ-ական պատգամավորների, մասնավորապես՝ ֆրակցիայի քարտուղար Արթուր Հովհաննիսյանի խայտառակ վարքագծին ու դրան իշխանական թեկնածու Անահիտ Մանասյանի արձագանքի բացակայությանը, Հովհաննես Խուդոյանն ասաց՝ ՄԻՊ-ը կամ ՄԻՊ թեկնածուն չի կարող չեզոքություն ցույց տալ:
«ՄԻՊ-ը կոնկրետ իրավիճակներում անձանց իրավունքների պաշտպանությունն ապահովող կառույցի ղեկավար անձ է: Իր խնդիրը չէ հասարակության մեջ հավասարակշռություն բերել, քաղաքական միջնորդի դեր կատարել: Ընդ որում, դիտավորյալ խեղաթյուրում են ՄԻՊ նշանակությունը: ՄԻՊ-ն իշխանությանը հարձակումներից պաշտպանող կառույց չէ: Եթե ՄԻՊ թեկնածուն չի կարողանում հստակ պատասխան տալ, որ պաշտոնատար անձը, ինչ էլ իրեն ասեն, չի կարող թքել քաղաքացու վրա, ինքը չեզոքության դաշտից միանգամից անցնում է կողմնակալության դաշտ: Նման պրոցեսին մասնակցությունը մարդն իր արժանապատվությունից ցածր պետք է համարի ու ընդհանրապես չմասնակցի նման գործընթացին: Անահիտ Մանասյանը մի բան պետք է աներ. Ուղղակի պետք է հրաժարվեր ՄԻՊ թեկնածությունից ու շարունակեր իր աշխատանքը դատախազությունում, որովհետև դա իրեն պատիվ չի բերում»,- եզրափակեց Հովհաննես Խուդոյանը:
Մանրամասները՝ տեսանյութում:
