Ինչպե՞ս ենք ընտրում, թե ում առաջ կարող ենք խոստովանել
Երբ մեզ խանգարում են մեր մեղքերը ու չենք կարողանում շարունակել մեր կյանքի ընթացքը՝ առանց դրանք խոստովանելու, ինքներս մեզ հարցնում ենք՝ ո՞ւմ առաջ խոստովանեմ:
Այդ պատճառով էլ դիմում ենք ապաշխարության խորհրդին, որ Եկեղեցու յոթ խորհուրդներից մեկն է և իր մեջ ամփոփում է զղջումը կատարած սխալի համար, ինչպես նաև ուղղվելու մեծագույն ցանկությունը: «Եթե չապաշխարեք, ամենքդ էլ նույնպես պիտի կորչ եք» (Ղուկ. 13:3),- ասված է Սուրբ Գրքում:
Քրիստոս ապաշխարության խորհուրդը կատարելու իրավունք տվել է առաքյալներին և նրանց հաջորդ եկեղեցականներին: Ապաշխարության խորհրդի պայմանները երեքն են.
Անկեղծ, ճշմարիտ և գիտակից զղջում գործած մեղքերի համար:
Գործած մեղքի ընդունում և խոստովանություն, որով էլ ստանում ենք մեղքերի թողություն: «Նախ դու խոստովանիր քո անօրենությունները, որ արդարացվես» (Եսայի 43:26):
Հատուցում, երբ պատրաստ ենք պատասխանատվություն վերցնելու գործած սխալի համար:
Ինչպե՞ս ենք ընտրում, թե ում առաջ կարող ենք խոստովանել:
Աստծո առաջ, իհարկե, միշտ է կարելի խոստովանել, ներում ակնկալել ու շարունակել ապրել, սակայն թողություն ստանալու համար անհրաժեշտ է խոստովանել մեղքերը հոգևորականի առաջ և ստանալ նրանցից խորհուրդներ ու ուղղորդումներ, կարծիք կամ էլ քաջալերում: Այժմ էլ, երբ զգում ենք մեր կատարած մեղքերի ծանրությունը, փորձենք դիմել միակ բժշկությանը՝ խոստովանությանը: Միայն այդպես ենք կարողանալու հատուցել մեր կատարածի համար, միայն այդպես ենք կարողանալու չկրկնել մեղքն ու իրապես դառնալ առ Տերը:
Աղոթենք բոլորի համար, ովքեր մեղքը գործելուց հետո գիտակցում են այն ու ապաշխարում: Աղոթենք ամենքի համար, աղոթենք մեզ համար:
