Խորհրդային ժամանակաշրջանում՝ հատկապես 1920-1930-ական թվականներին, պետական գաղափարախոսության առանցքային ուղղություններից մեկը հակակրոնական քարոզչությունն էր, որի նպատակն էր աստիճանաբար թուլացնել քրիստոնեության և եկեղեցու հոգևոր ու հասարակական ազդեցությունը։