Ո՞վ է Կայարանի կանգառում ապրող կինը

«168 Ժամ» թերթի խմբագրությունն ընթերցողներից ահազանգ էր ստացել, որ Տիգրան Մեծ-Սասունցի Դավիթ խաչմերուկի ավտոբուսի կանգառներից մեկում այս ցուրտ եղանակին մի տարեց կին ծածկոցով փաթաթված՝ նստած է: Գնացինք ահազանգի հետքերով ու զրուցեցինք տարեց կնոջ հետ, ով ասաց, թե արդեն քանի ամիս է՝ փողոցում է հայտնվել: Եվ, քանի որ նրա հետ զրույցից դժվար էր կոնկրետ պատկերացում կազմել, թե ինչպե՞ս է հայտնվել այդ վիճակում, մեր զրույցը ներկայացնում ենք ստորև առանց խմբագրման և հուսով ենք, որ պատկան մարմինները միջոցներ կձեռնարկեն կնոջը փողոցում չթողնելու համար:

– Ձեր անունն ի՞նչ է:

– Մանիկ Վարդանյան: Ես երկու անուն ունեմ. ինձ Ժենյա էլ են ասում:

– Իսկ ինչո՞ւ եք այստեղ, ինչո՞ւ տուն չունեք:

– Իմ տունը, բալա ջան, ծախել են: Ես ապրել եմ Սարի թաղում, իմ 8 ախպերը տունս ծախել են մի հատ «խուժան» կնկա համար: Իրանք էլ գնացել են Գերմանիա, ինձ էլ թողել են դրսում:

– Իսկ ինչո՞ւ են գնացել:

– Տունս ծախել են, չգիտե՞ս: Զանգել եմ թաղային, միլիցեքին եմ դիմել, իրենք բան չեն անում:

– Հիմա Դուք այստե՞ղ եք «ապրում»:

– Հա: Արդեն քանի ամիս ա՝ ստեղ եմ:

– Իսկ Դուք երեխաներ չունե՞ք:

– Ոչ մեկը չունեմ:

– Իսկ ինչո՞վ եք սնվում:

– Օրը մեկը հացի փող ա տալիս:

– Իսկ Դուք քանի՞ տարեկան եք:

– Շատ եմ:

– Կոնկրետ քանի՞ տարեկան եք:

– Ես էլ չգիտեմ:

– Իսկ Ձեր եղբայրները գիտե՞ն, որ դրսում եք:

– Իրանք գնացել են, ինձ տիրություն չեն անում: Տունն էլ ծախել են: Պետությունն էլ գիտի էդ մասին:

– Այդ տունը Ձե՞ր անունով է եղել:

– Հա:

– Բա ինչպե՞ս են վաճառել:

– Ես ի՞նչ գիտեմ: Իմ տունը Սարի թաղում էր:

– Իսկ տունը վաճառելիս Ձեզ չե՞ն հարցրել:

– Ոչ մի բան էլ չեն հարցրել:

– Այդ տանը միայն Դո՞ւք էիք ապրում մինչև վաճառելը:

– Ինձ հանել՝ դուրս են գցել: Արդեն քանի ամիս ա՝ դուրս եմ, թափառական:

– Դուք որևէ տեղ աշխատե՞լ եք:

– Ոչ մի տեղ էլ չեմ աշխատել:

– Թոշակ ստանո՞ւմ եք:

– Թոշակ էլ չեմ ստանում:

– Դուք ամուսին ունե՞ք:

– Ամուսնուս սպանել են:

– Ո՞վ է սպանել:

– Ախպերներս:

– Ե՞րբ:

– Արդեն եղավ՝ քանի ամիս ա:

– Իսկ ո՞ւմ եք դիմել:

– Սաղին էլ դիմել եմ, ոչ մեկը բան չի անում: Ես դակումենտ չունեմ, ոչ էլ թոշակ եմ ստանում:

– Ձեր ամուսնու անուն-ազգանունը կասե՞ք:

– Գուրգեն Վարդանյան:

– Իսկ ինչի՞ համար են սպանել Ձեր ամուսնուն:

– Ես շա՞տ գիտեմ. ինձ ասո՞ւմ են, որ իմանամ: Արդեն եղավ՝ քանի ամիս ա:

– Դուք ո՞ր թվին եք ծնվել:

– Չեմ հիշում:

– Իսկ երեխաներ չունե՞ք:

– Ունեցել եմ, երեխեքիս իրանք ծախել են:

– Ովքե՞ր:

– Եղբայրներս:

ԱՐՄԻՆԵ ՍԱՐԳՍՅԱՆ