Նյարդահոգեբանը պատմել է մանկական տրավմայի մասին, որը կարող է փոխել կյանքը
Երեխայի նկատմամբ ծնողների անջատ վերաբերմունքը կարող է փչացնել նրա կյանքը, զգուշացրել է նյարդահոգեբան Նատալյա Ժուկովան։ Այս մասին, ըստ shantnews-ի՝ նա խոսել է Lenta.ru-ին տված հարցազրույցում։
Ժուկովան բացատրել է, որ հոգեբան Մերի Էյնսվորթի և հոգեբույժ Ջոն Բոուլբիի տեսության համաձայն՝ յուրաքանչյուր մարդ ունի կապվածության որոշակի ոճ կամ տեսակ։ Այն զարգանում է վաղ մանկությունից՝ ի պատասխան ծնողների կամ խնամակալների հետ փոխհարաբերությունների, և որոշում է վարքի բնույթն ու առանձնահատկությունները ողջ կյանքի ընթացքում: Ինչ-որ մեկը մեծանում է որպես ներդաշնակ զարգացած անհատականություն, իսկ ինչ-որ մեկը՝ անվստահ անձնավորություն, որը գալիս է մանկության վնասվածքներից:
Վստահելի տիպի կապվածություն
Նյարդահոգեբանի խոսքով` կապվածության այս տեսակը զարգանում է այն դեպքերում, երբ մեծահասակները, ովքեր մոտ են եղել երեխային, նրան աջակցություն և օգնություն են ցուցաբերել։ Այն բնութագրվում է առողջ կապվածությամբ, ադեկվատ հարաբերություններով, անձնական սահմաններով և ինքնաբավությամբ:
«Վստահելի տիպի կապվածություն ունեցող մարդը չի վախենում սեր դրսևորել, գիտի իր արժեքը և հարգում է իրեն և իր զուգընկերոջը, քանի որ մանկության տարիներին նա ստիպված չի եղել վաստակել սեր և ուշադրություն»,-պատմել է մասնագետը:
Անհանգիստ տիպի կապվածություն
Կախվածության անհանգիստ տեսակը ձևավորվում է ծնողի անկանխատեսելի պահվածքով, պնդում է Ժուկովան։ Եթե ծնողը երբեմն մերժում է երեխային, երբեմն մտերմացնում, երբեմն գովում, երբեմն պատժում է, երեխան իրեն ոչ թե սիրված, այլ մերժված է զգում։ Հետո հասուն տարիքում նրանց կառաջնորդի միայնության, լքվածության վախը։
Տագնապալի տեսակի կապվածություն
Ըստ Ժուկովայի՝ կապվածության տագնապալի տեսակ ունեցող մարդիկ իրենց ապահով չեն զգում հարաբերություններում, նրանք անընդհատ սիրո հաստատման կարիք ունեն։ Սա կարող է արտահայտվել խանդի և զուգընկերոջը վերահսկելու փորձերի մեջ:
