Հայկական քաղաքական դաշտը դարձել է ցուցք և դրա գլխավոր հերոսն իր մերձավոր շրջապատի հետ շարունակաբար փորձում է տպավորություն թողնել հանրության զգայուն հատվածի վրա՝ ներկայանալով իբրև լուսավորիչ ու կարծիքի առաջնորդ (ինֆլյուենսեր)։ Լսարանի վրա ազդելու նրա հիմնական գործիքն ամենևին էլ գիտելիքն ու համոզմունքը չեն, այլ դատարկ խոսակցությունը և անգամ շուկայում չօգտագործվող գռեհկաբանությունները։
