«Ցույցերն արդարացված են». ի՞նչ է առաջարկում Վազգեն Մանուկյանն այս իրավիճակում. ankakh.com
ՀՀ Հանրային խորհրդի նախագահ Վազգեն Մանուկյանն Անկախ-ի հետ զրույցում ներկայացրել է Էլեկտրաէնեգիայի սակագնի բարձրացման հետևանքով ստեղծված իրավիճակի, բողոքի ցույցերի և հետագա զարգացումների վերաբերյալ իր դիրքորոշումն ու առաջարկները:
-Պարոն Մանուկյան, էլեկտրաէներգիայի սակագնի բարձրացման որոշումից հետո հասարակական լարվածությունը խորացավ՝ հանգեցնելով վերջին իրադարձություններին: Ինչպե՞ս եք գնահատում բողոքի ցույցերն ու ակտիվիստների պահանջները:
-Երիտասարդների վրդովմունքն ու ցույցերն արդարացված են: Իսկապես տարիների ընթացքում օբյեկտիվ պատճառների փոփոխության հետևանքով գները կամաց-կամաց կարող են փոփոխվել: Բայց օբյեկտիվ պատճառներին գումարել նաև սխալներն ու չարաշահումները և անսպասելիորեն մոտ 20 տոկոսով գին բարձրացնել (կուտակել-կուտակել ու պայթեցնել), աննախադեպ է, և ցանկացած երկրում դա վրդովմունք կառաջացներ՝ նամանավանդ, որ մարդկանց մեծ մասը արդարացիորեն կամ ոչ այնքան արդարացիորեն համոզված է, որ հիմնականում դա կատարվել է չարաշահումների պատճառով:
-Ցույցը ցրվեց, շատ ցուցարարներ բերման ենթարկեցին, և այս պահին գոնե առերևույթ խաղաղ վիճակ է: Սակայն չի բացառվում, որ անկանխատեսելի զարգացումներ կլինեն, քանի դեռ հանրային դժգոհությունը կա, և բարձրացված պահանջները լուծված չեն: Ի՞նչ քայլեր պետք է ձեռնարկեն իշխանությունները, որպեսզի կանխեն լարվածությոան խորացումն ու բավարարեն հանրային պահանջները
-Նախ կարծում եմ, որ ճիշտ կլինի ժամանակավորապես՝ 3 կամ 6 ամսով սառեցնել սակագնի բարձրացման որոշումը, ապա ստեղծել մի հանձնաժողով, որտեղ ներգրավված կլինեն այդ երիտասարդներից ներկայացուցիչներ, ոլորտի մասնագետներ, իշխանական թեևի ներկայացուցիչներ՝ Էներգետիկայի և բնական պաշարների նախարարությունից, ՀԾԿՀ-ից, ինչպես նաև մասնավոր այն ընկերությունների ներկայացուցիչները, որոնք զբաղվում են էներգետիկ ոլորտով: Պետք է նստել, քննարկել և հասկանալ, որ երբ մենք սեփականաշնորհեցինք Բաշխիչ ցանցերը, ի՞նչ ներդրումներ են կատարվել այդ ընկերության կողմից, ի՞նչն է փոխվել, ի՞նչ է կատարվում մեր էներգետիկ համակարգում: Իմ տպավորությունն այն է, որ մենք էներգետիկ ոլորտում մեր ունեցած առաջավոր դիրքերից կամաց-կամաց իջանք՝ ի տարբերություն, օրինակ, մեր հարևան Վրաստանի, որն ընդհակառակը, բարձրացավ: Այսինքն, պետք է գնահատել պատմությունը, տեսնել, թե ովքեր են մեղավոր, ովքեր են այդ ամենի վրա իրենց անձնական հարցերը լուծել և նրանց պատժել, որովհետև մի երկիր, որտեղ հանցագործության կամ սխալի համար պատիժ չեն կրում, ու ամեն ինչ ներվում է, այդ երկիրը զարգացում չունի: Բայց պատիժը դեռ խնդիր չի լուծում: Պետք է քննարկել էներգետիկայի ընդհանուր զարգացման խնդիրները՝ 20-30 տարում ի՞նչ ճանապարհով ենք ընթանալու, ի՞նչ սակագներ պետք է լինեն, սակագներն ինչպե՞ս են ազդելու հասարակության սոցիալական վիճակի և տնտեսության վրա և այլն: Թող այդ քննարկումները մի քանի ամիս տևեն, որից հետո որոշում ընդունվի:
-Հանրային խորհուրդը էլեկտրաէներգիայի սակագնի բարձրացման վերաբերյալ իր դիրքորոշումն ու առաջարկները ներկայացրել էր հանրապետության ղեկավարին: ՀԽ որոշման մեջ նշված էր, որ սակագնի բարձրացումը հիմնավոր չէ, իսկ առաջարկներից մեկը վերաբերում էր ՀԷՑ-ին մենաշնորհից զրկելուն և համակարգում կառուցվածքային փոփոխություններին:
-Այո, դա մեր որոշման մեջ մտած կետերից մեկն էր: Մրցակցությունը շատ կարևոր է ապրանքի կամ ծառայության գինն ու որակը բարելավելու համար: Առանց մրցակցության գինը միշտ էլ կարող է բարձրանալ: Շատ սխալ էր Բաշխիչ ցանցերն այդ ընկերությանը հանձնելը: Իրենք ինչպե՞ս կարող են կառավարել մեր բաշխիչ ցանցերը, եթե իրենց երկրի ներսում չեն կարողանում կարգին կառավարել: Եթե դու որևէ օտար ընկերության ես հանձնում որևէ ոլորտ, ապա պետք է այնպիսի երկիր և այնպիսի ընկերություն ընտրես, որոնք դրական արդյունքներ են ապահովում տվյալ ոլորտում: Ի՞նչ դրական արդյունք ունի ՌԱՕ ԵԷՍ-ը Ռուսաստանում: Այսինքն, մենք վերցրել ենք կառավարման տեսակետից ոչ մի հետաքրքրություն չներկայացնող, ոչ արդյունավետ ծախսերով մի ընկերություն և մեր Բաշխիչ ցանցերը հանձնել նրանց: Որ ի՞նչ, չեմ հասկանում: Հիշում եմ այն մեծ վեճերը, որ առաջացան Ազգային ժողովում Բաշխիչ ցանցերի սեփականաշնորհման հարցի ժամանակ: Ես այն ժամանակ պատգամավոր էի: Մեր խմբակցությունում մեծ կռիվ եղավ. մի քանիսը կողմ քվեարկեցին, մի քանիսը՝ դեմ, ես էլ որպես խմբակցության ղեկավար, ձեռնպահ քվեարկեցի, բայց դա էլ չփրկեց իրավիճակը, և այդ քվեարկությունը քանդեց մեր խմբակցությունը: Հիմա թող նրանք, որոնք կողմ են քվեարկել, գնահատեն արդյունքները: Նույն ծանր վիճակի մեջ հայտնվեց նաև դաշնակցությունը, որը, լինելով սոցիալիստական կուսակցություն, ինչ-ինչ պատճառներից ելնելով՝ կողմ քվեարկեց այդ խոշոր ու կարևոր պետական օբյեկտի սեփականաշնորհմանը: Բայց էդպես ստացվեց, երևի ժամանակներն էին այդպիսին: Ու հիմա մենք դրա պտուղներն ենք հավաքում: Ընդհանրապես Հայաստանում ամեն ինչ մոռացվում է, էդպես չի կարելի առաջ գնալ: Մենք անընդհատ չենք անդրադառնում անցյալին. կա՛մ կեղծում ենք պատմությունը, կա՛մ չենք ուզում անդրադառնալ ճշմարտությանը: Իսկ այն ժողովուրդը, որ չգիտի իր անցյալը, չունի նաև ապագա:
Ամբողջությամբ՝ սկզբնաղբյուր կայքում:
