Սահմանամերձ շրջանների բնակիչները չեն հավատում, որ սեպտեմբերի 13-ից հետո հաստատված փխրուն հրադադարը կարող է երկար տևել, որովհետև իրենց առջև Ադրբեջանն է կանգնած, որին չեն կարող վստահել՝ փորձն է այդպես ցույց տալիս։
Արդեն երեք օր է, լրատվադաշտում լուրեր են շրջանառվում, թե Բերձորն ու Աղավնոն թշնամուն հանձնելուց առաջ, Սյունիքի մարզում գյուղապետերից և զենք ունեցող այլ բնակիչներից հավաքել են դրանք՝ հնարավոր միջադեպերից խուսափելու համար։
Ես չգիտեմ՝ այդ ճանապարհն ինչով լավը կլինի, հարց է՝ Աստված ոչ անի, պատերազմի դեպքում մենք կկարողանա՞նք հասնել Արցախ, Արցախից էլ հասնել Հայաստան։ Ուզում եմ մեր իշխանությանը հարց տալ, իրենք էլ թող պատասխանեն՝ այդ ճանապարհն ինչո՞վ է մեզ համար լավը։ Քաշաթաղը հանձնում են, Աղավնոյից հրաժարվում են, Սյունիքից էլ՝ հետը, այսքանից հետո լավ բան պե՞տք է սպասենք։
