Թոնդրակյան շարժման պատմությունը, հետևաբար, ոչ միայն անցյալի աղանդավորական երևույթ է, այլև կենդանի հիշեցում, որ ազգային միասնականության, հավատքի և պետականության միջև պատնեշ դնելը կարող է մեզ կրկին կանգնեցնել նույն վտանգի առաջ, որի վկայությունը մենք արդեն ունեցել ենք անցյալում:
«Ցավալին գիտե՞ք որն է: Օրինակ, ամերիկահայությունը 1 մլն 700 հազար է, և մոտ կեսը բացարձակ կապ չունի հայության հետ: Նույնը Ռուսաստանում է: Ցույցերով ոչինչ չի լուծվում: Հարցը միասնական աշխատանքով քաղաքական նոր որակ բերելու մասին է: Երբ 1000-2000 հոգով բողոքի ակցիա են անում, գրեթե ոչ մի հեռուստաընկերություն չի անդրադառնում: Ոստիկանությունն էլ գալիս, ճամփադ է ցույց տալիս: Բողոքի տեսակ է, բայց ոչ լիիրավ կերպով պահանջդ տեղ հասցնելու միջոց»:
