Բոլորդ անելիք և ասելիք պետք է ունենաք անհատապես…Աշոտյանն ու Խաչատուրովը դեռ մեկուսացված են. Վլադիմիր Մարտիրոսյան
Քաղաքական վերլուծաբան Վլադիմիր Մարտիրոսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Երբ Արմեն Գրիգորյանը դատարանում մահացավ դա մեծ շոկ և դժբախտություն էր: Սկզբում շատ քչերն էին գիտակցում, թե որքան կարևոր էին Արմենի հակաիշխանական գործունության, հռետորաբանության, ապաքաղաքականության և էմոցիոնալ մոտեցումների սահմանափակումն ու կասեցումը իշխանությունների համար, քանի որ ինչ ինչ, բայց «ինֆորմացիոն հասարակության» կառավարման տեխնոլոգիաներին նրանք լավ են տիրապետում և նաև հասկանում դրա կարևորությունը սեփական իշխանության վարկանիշի և անվտանգության տեսանկյունից, ինչպես նաև դրա չկասեցման ռիսկերն ու ձնագնդի էֆեկտը:
Մահը ուղիղ եթերում սարսափելի ազդեցության գործիք է, իսկ սարսափը կառավարելի պահելու լավագույն գործիքն է: Սկզբից մեկուսացնում ես և փորձում կոտրել, հետո պախարակման գործիքներով արժեզրկում «ինֆորմացիոն հասարակության» աչքերում: Հետո իրավական և բարոյական մամլիչի տակ դնում: Եթե դրանք էֆեկտի չեն բերում և ցանկալի արդյունքին հասնել չի ստացվում անցնում ես ռադիկալ մեթոդների:
Այսօր քաղաքական առումով Արմեն Աշոտյանն, իսկ ռազմաքաղաքական առումով Իգոր Խաչատուրովը մեկուսացված են:
Դեռ մեկուսացված են: Գրիգորյան Արմենը մեկուսացվեց ոչ թե քաղաքական առումով, այլ հանրային մտածողության և տրամադրությունների վրա ազդեցության պատճառով: Չկասկածեք, որ վերը նկարագրված սցենարները իրականություն դառնալու ավելի մեծ հավանականություն ունեն հատկապես քաղաքական և ռազմաքաղաքական վտանգների տեսանկյունից քան հանրայինը: Եթե դեռ կասկածում եք, որ այդպես չի լինի՝ հիշեք Արմենին:
Բոլորդ անելիք և ասելիք պետք է ունենաք անհատապես: Էս երկիրը մեզ ոչինչ պարտք չի, մենք ենք պարտք էս երկրին, իսկ դիկտատորներ և ավտոկրատներ չեն ծնվում, նրանց դարձնում են էդպիսին նրանք ովքեր բավարարում են ավտոկրատների ու դիկտատորների շահերն ու վախերը, նրանց խեղվող բնույթը համատեղելով իրենց շահերի հետ, որտեղ կարմիր գիծ այլևս չկա:
Աշոտյանն ու Խաչատուրովը դեռ մեկուսացված են…»
