Շլությունը Լեոնարդո դա Վինչիին օգնել է ավելի ցայտուն պատկերելու «Մոնա Լիզայի» ժպիտը. Guardian
Լեոնարդո դա Վինչիի տեսողության հետ կապված աննշան խնդիրները նրան օգնել են պատկերելու «Մոնա Լիզայի» («Ջոկոնդայի») ժպիտը, ինչպես նաեւ ստեղծելու այլ գլուխգործոցներ: Այս պնդմամբ, ինչպես հոկտեմբերի 19-ին հայտնել է The Guardian թերթը, հանդես են եկել Լոնդոնի Սիթիի Համալսարանի Օպտոմետրիայի եւ տեսողության գիտական դպրոցի փորձագետները։
Ուսումնասիրելով տարբեր վարպետների վեց գործեր, այդ թվում՝ նկարչի վրձնին պատկանող նկարներ՝ «Հովհաննես Մկրտիչը» եւ «Աշխարհի փրկիչը», որոնցում, ինչպես ենթադրում են փորձագետները, պատկերված է դա Վինչին ինքը, գիտնականները հանգել են այն եզրակացության, որ գեղանկարչի մոտ եղել է ընդհատուն տարամիտվող շլություն, եւ դրանից էլ նրա կտավները դարձել են էլ ավելի տպավորիչ:
«Մի շարք հայտնի գեղանկարիչներ նույնականացվել են որպես շլություն ունեցողներ: Նրանց թվում են Ռեմբրանդտ Հարմենս վան Ռեյնը, Ալբրեխտ Դյուրերը, Գվերչինոն (Ջովանի Ֆրանչեսկո Բարբիերին), Էդգար Դեգան եւ Պաբլո Պիկասոն»,- մեջբերում է հրատարակությունը հետազոտության հեղինակ նյարդակենսաբանության պրոֆեսոր Քրիստոֆեր Թայլերի խոսքը: Այդ շարքում, հետազոտողի խոսքով՝ կարելի է դնել նաեւ Լեոնարդո դա Վինչիին, հաղորդել է ՏԱՍՍ-ը:
