Այցեքարտի դերը գործարար կյանքում

Ժամանակակից գործարար աշխարհում այցեքարտը պարտադիր է դարձել:
Այցեքարտերը լինում են մի քանի տեսակի.

• ֆիրմայի աշխատակցի ստանդարտ այցեքարտ
• ֆիրմայի աշխատակցի ներկայացուցչական այցեքարտ
• ընտանեկան այցեքարտ
• այլ տեսակի այցեքարտեր

Ժամանակակից այցեքարտերի նշանակությունը 1.գործընկերներին ներկայանալն է, 2. ֆիրմայի եւ նրա գործունեության մասին տեղեկություններ հաղորդելը, 3. գործընկերների միջեւ գործնական շփումների իրականացումը (օրինակ` նվերներ, ծաղիկներ եւն ուղարկելիս):

Այցեքարտը պետք է լինի բարձրորակ ստվարաթղթից, մոտավորապես 5X8 չափսերի:

Ռուսաստանում ընդունված է այցեքարտի մի երեսին գրել ռուսերեն տեքստը, մյուս երեսին` անգլերեն, կամ էլ այն երկրի լեզվով, որտեղ գործարարը գտնվում է:

Սովորական այցեքարտի վրա նշվում է աշխատակցի անուն-ազգանունը, պաշտոնը, աշխատանքային հեռախոսահամարը, ֆիրմայի անունը, փոստային հասցեն, քարտուղարության հեռախոսահամարը, ֆաքսը եւն: Որոշ պաշտոնների դեպքերում, օրինակ` ապահովագրական գործակալի, փաստաբանի եւն, նշվում է նաեւ նրա տնային հեռախոսահամարը:

Այսպիսով, այցեքարտը պատկերացում է տալիս ֆիրմայի մասին. եթե այն գտնվում է կենտրոնում, դա խոսում է ֆիրմայի բարգավաճ վիճակի մասին, մի քանի ներքին հեռախոսահամարները նույնպես անուղղակիորեն ցույց են տալիս ֆիրմայի մասշտաբները:

Վերջին ժամանակներս այցեքարտերի տեսքը բավականին փոխվել է: Որոշ ֆիրմաներ իրենց աշխատակիցների համար պատվիրում են լուսանկարով այցեքարտեր` մանրամասն տեղեկություններով:

Ֆիրմայի այցեքարտի վրա նշվում է ֆիրմայի լրիվ անվանումը, նրա լոգոտիպը, փոստային եւ ինտերնետային հասցեն, քարտուղարության հեռախոսահամարները, երբեմն նաեւ հասարակայնության հետ կապերի եւ գովազդի բաժինների հեռախոսահամարները, ֆիրմայի գործունեության ոլորտները եւն: Այսպիսի այցեքարտերի նպատակը հիմնականում ֆիրման գովազդելն է:

Ընտանեկան այցեքարտի վրա նշվում է ընտանիքի գլխավորի անուն-ազգանունը` առանց նրա աշխատավայրը կամ պաշտոնը նշելու, նրա կնոջ անուն-ազգանունը, երեխաների անունները, տնային հասցեն եւ հեռախոսահամարը: Ընտանեկան այցեքարտը երբեմն կարող է օգտագործվել նաեւ գործարար կյանքում, օրինակ` երբ իրար հետ ծանոթանում են ընտանիքի գլխավորները:

Գործնական ծանոթության ժամանակ այցեքարտերը փոխանակելը պարտադիր է: Եթե հանդիպման մասնակիցներից որեւէ մեկին այցեքարտ չի տրվել, դա կարող է ընկալվել որպես անհարգալից վերաբերմունք:

Այցեքարտը պետք է դիմացինին տալ այնպիսի դիրքով, որ միանգամից հնարավոր լինի կարդալ տեքստը: Ընդ որում` այցեքարտի տերը բարձրաձայն արտասանում է իր անուն-ազգանունը: Այցեքարտը վերցնողը պետք է այն կարդա, շնորհակալություն հայտնի եւ դնի թղթապանակի, պայուսակի մեջ կամ էլ պիջակի դրսի գրպանը:

Առաջինն իր այցեքարտը ներկայացնում է ավելի ցածր պաշտոն ունեցողը, եթե պաշտոնները հավասար են, ապա տարիքով փոքրը: Եթե գործնական հանդիպումն անց է կացվում արտասահմանում, առաջինն իրենց այցեքարտերը ներկայացնում են ընդունող կողմի ներկայացուցիչները:

Չի կարելի ուրիշի այցեքարտն օգտագործել վրան նշումներ անելու համար, դա կարող է իբրեւ անհարգալից վերաբերմունք ընկալվել:

Տեղին է այցեքարտը թողնել քարտուղարին, եթե ծանոթ չեք այն մարդու հետը, ում այցելում եք:

Նշենք նաեւ, որ այցեքարտը պետք է լինի ճերմակ կամ շատ բաց գույնի թղթից, սեւ գույնն ընդունված չէ:

Պատրաստեց 168.am-ը