ՔՊ-ի սպառված քաղաքականությունը․ Վաղարշապատը որպես ցուցիչ. Սուրեն Սուրենյանց
Սուրեն Սուրենյանցը գրում է. «ՔՊ-ի սպառված քաղաքականությունը․ Վաղարշապատը որպես ցուցիչ
Վաղարշապատի ընտրատեղամասերը փակվել են, և մինչ արդյունքները կհրապարակվեն, կարևոր է մի դիտարկում, որը դուրս է միայն այս ընտրության համատեքստից։
Այս ընտրարշավի վերջին օրը ՏԿԵՆ նախարար Դավիթ Խուդաթյանն առանձնացել է մի հայտարարությամբ, որը բացահայտում է իշխանության մտածողության տրամաբանությունը։
«Ազատությանը» տված հարցազրույցում նա վստահեցրել էր, թե Վաղարշապատում ՔՊ-ի համար չի կրկնվի Փարաքարի «ձախողված մոդելը», որովհետև այնտեղ ընդդիմադիր դաշտում հանդես էին եկել «ոչ քոչարյանական» ուժեր։
Սա, ըստ էության, բացահայտ խոստովանություն է, որ իշխանությունն իր հաջողությունը պայմանավորում է ոչ թե ծրագրային մրցակցությամբ, արդյունավետ կառավարմամբ կամ հանրային վստահությամբ, այլ՝ «ներկա–նախկին» արհեստական հակադրության շարունակական և գռեհիկ շահագործմամբ։
Խուդաթյանի խոսքն ակնհայտորեն ցույց է տալիս, որ ՔՊ-ն արդեն երկար ժամանակ քաղաքական պայքարը փոխարինել է հակառակորդների դեմոնիզացիայով։
Եվ եթե իշխանությունը կարողանում է հաղթել միայն այն դեպքում, երբ ընդդիմադիր դաշտում չկան «խիստ վտանգավոր» մրցակիցներ, ապա դա ոչ թե ուժի, այլ քաղաքական ամայացման և սպառվածության նշան է։
Միաժամանակ, Վաղարշապատի ընտրական մթնոլորտը ցույց է տալիս, որ հասարակության ներսում տեղի է ունենում կարեւոր տեղաշարժ․
● մարդիկ հոգնել են էմոցիոնալ շանտաժից,
● «նախկինների» անվերջ թիրախավորումն այլևս չի աշխատում,
● հանրությունը ակնկալում է բովանդակային քաղաքականություն, ոչ թե հնացած քարոզչական հնարքներ։
Եթե իմ եզրահանգումները ճիշտ են, առաջիկա ժամերին կլսենք Վաղարշապատում ՔՊ պարտության մասին, որն արդեն օրինաչափություն է դառնում՝ Գյումրիից ու Փարաքարից հետո»։
