Հիշե’նք մեր բանտարկյալ հովիվներին, հիշե՛նք նաև այն Խաչը, որի վրա նույն անարդարությունը բարձրացրեց Աստծո Որդուն. Տեր Վրթանես քահանա Բաղալյան

Բյուրականի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Վրթանես քահանա Բաղալյանը Ֆեյսբուքի իր էջում գրում է.

«Քարոզ՝ Եբրայեցիներին 13.7-9-ի հիման վրա

Սիրելի՛ հավատացյալ եղբայրներ և քույրեր ի Քրիստոս,
Այսօր Սուրբ Գևորգի սուրբ տաճարում համախմբվել ենք ոչ միայն աղոթելու, այլև մեր սրտերն ամրացնելու այն ճշմարիտ հավատքի մեջ, որի մասին առաքյալն է պատգամում.
«Յիշեցէ՛ք ձեր առաջնորդներին, որոնք ձեզ Աստծո խոսքն ասացին… և հետևո՛ղ եղեք նրանց հավատին»։

Երբ Աստված մեզ ուղարկում է առաջնորդներ՝ հոգևոր հովիվներ, նրանք դառնում են մեր ճանապարհի լույսը։ Նրանց միջոցով մենք լսում ենք ոչ թե միայն խոսք, այլև` Աստծո շունչը, որ կենդանի է և զորավոր։ Սակայն այսօր մեր սրտերը ծանր են, քանզի մեր սիրելի Տեր Գարեգինը, ինչպես նաև թեմի առաջնորդ Մկրտիչ Սրբազանը, հեռու են մեզանից՝ կրելով անիրավ աքսորի և բանտի տառապանքը։ Բայց, սիրելինե՛ր, եթե մարդիկ մարմինն էլ կապեն, ոչ ոք չի կարող կապել Հոգին, որ ազատ է Տիրոջ մեջ։

Քրիստոսն այսօր մեզ հիշեցնում է իր անփոփոխ լինելը.
«Յիսուս Քրիստոս նոյնն է՝ երէկ, այսօր եւ յաւիտեան»։

Փոխվում են ժամանակները, իշխանները, պայմանները, բայց մեր Տերն անփոփոխ է։ Նրա ճշմարտությունը չի ենթարկվում վախին, և Նրա արդարությունը՝ կեղծ մեղադրանքներին։ Եվ եթե մեր Առաջնորդը, Քահանան այժմ հեռու են, ապա Քրիստոսը՝ նրանց Տերը և մեր բոլորի Հոգևոր Հովիվը, ներկա է մեզ հետ՝ այս սուրբ տաճարում։

Ահա թե ինչու առաքյալը շարունակում է.
«Տեսակ-տեսակ եւ օտարոտի ուսմունքների մէջ մի՛ տարուբերուէք, քանզի լաւ է շնորհով ամրացնել սիրտը»։

Այսօր, երբ շատերը շփոթության մեջ են՝ չիմանալով՝ ում հավատալ, ում հետևել, մեզ կոչ է արվում չտարուբերվել, չթուլանալ։ Ոչ թե արտաքին կերակրով՝ նյութականով կամ աշխարհական խոսքով պիտի ամրացնենք մեզ, այլ շնորհով՝ Սուրբ Հոգու զորությամբ։

Հետևաբար, սիրելի՛ հավատացյալներ, այս փորձության օրերին հիշե՛ք ձեր առաջնորդներին՝ ոչ թե տրտմությամբ, այլ հավատքով։ Աղոթե՛ք նրանց համար, որպեսզի Տերը զորացնի նրանց հուսահատության պահին, ինչպես զորացրեց Պողոս առաքյալին բանտերում, Պետրոսին կապանքների մեջ, և մեր սուրբ նահատակներին խավարի մեջ։
Աղոթե՛ք նաև ձեր սեփական սրտերի համար, որ դրանք չլցվեն դառնությամբ, այլ՝ շնորհով, որովհետև միայն շնորհով է սիրտը կանգուն մնում։

Թող Տիրոջ հավիտենական Խոսքը լինի մեր առաջնորդը, և թող նրա անփոփոխ ներկայությունը ամրացնի մեզ այս սուրբ վայրում։ Եկե՛ք, հիշե’նք մեր բանտարկյալ հովիվներին, հիշե՛նք նաև այն Խաչը, որի վրա նույն անարդարությունը բարձրացրեց Աստծո Որդուն, բայց հենց այդ Խաչով էլ հաղթվեց մահով մահը։

Թող մեր աղոթքը բարձրանա այս սուրբ տաճարից դեպի երկինք՝ մեր Հայրապետի, եպիսկոպոսների, քահանաների, մեր ժողովրդի և ողջ Եկեղեցու համար։

Եվ թող Քրիստոսի անփոփոխ սերը պահի մեզ հավատքի միաբանության մեջ, այժմ և միշտ և հավիտեանս հավիտենից»։