«Բաջիների հանդիպում էր: Երեք բաջիների հանդիպում, որոնք ունեն նույն նպատակները, գնում են նույն ճանապարհով, իրարից գոհ են, նույնիսկ այն աստիճանի, որ շատերն են նկատել Մեհրիբանի դեմքի զարմանքը, թե՝ էս ի՜նչ գանձ է մեր ձեռքում հայտնվել, որ նույնիսկ չէին էլ երազի»:
Պարագլխի վարքագծին տրամաբանական բացատրություն տալն անհասանելի է շատերի համար, քանի որ Հայաստանի իշխող քաղաքական փորձը երբեք չի առնչվել այն եզակի և կործանարար երևույթին, որն աշխարհում հայտնի է որպես պոպուլիզմ։