«Հայաստանում ցանկություն կա կրկնելու Եգիպտոսի, Լիբիայի, Սիրիայի, Իրաքի տարբերակները». Գուրգեն Եղիազարյանը՝ շարժման մասին
168.am-ի զրուցակիցն է քաղաքական գործիչ Գուրգեն Եղիազարյանը:
– Պարոն Եղիազարյան, երեկ բացվեց շուրջ 2 շաբաթ փակված Բաղրամյան պողոտան, և էլեկտրաէներգիայի սակագնի դեմ պայքարող ակտիվիստներն Ազատության հրապարակում հայտարարեցին, որ այլև քաղաքական հարթությունում են պատկերացնում պայքարը: Ձեր գնահատմամբ՝ ի՞նչ տեղի ունեցավ, և ի՞նչ փուլ է մտնում շարժումը:
– Ակտիվիստներն առնվազն 3-4 խմբի են բաժանված, առաջին խումբն ազնվագույն պատանիներն ու աղջիկներն էին, ովքեր իրենց հոգու թելադրանքով դուրս եկան և հաջողություն գրանցեցին՝ կլինի աուդիտ: Հետագայում պայքարին միացան այլ մարդիկ՝ այլ խնդիրներով, այդ թվում նաև՝ ուղիղ մայդանային լուծումներով, ինչպե՞ս ես կարող եմ այդ մայդանային լուծումներին հաջողություն մաղթել, չէ՞ որ դա կլինի իմ երկրի վերջը:
– Այսինքն՝ այն, որ հանրապետության նախագահը հայտարարեց միջազգային աուդիտ անցկացնելու մասին՝ Դուք արդեն հաջողությո՞ւն եք համարում:
– Ես համարում եմ, որ մեր երիտասարդները հասան հաջողության:
– Բայց ասում են, որ աուդիտը ժողովրդին նորից խաբելու, հանրությանը հանգստացնելու համար էր արված, համաձայն չե՞ք դրա հետ:
– Եթե ժողովուրդը միտված է խաբվելուն, ապա ի՞նչ կարող եմ ասել նրա համար: Չէ՞ որ այդ ժողովրդի գրպանից պետք է բիբիններին և մնացածներին վարձատրեն, և ես, ճիշտն ասած, չեմ էլ կարող հստակ ասել՝ ում վարձատրեն՝ բիբինների՞ն, թե՞ իրենց հոր գինը սակագնի մեջ դրած այն ավազակներին, որոնք միգուցե նույնիսկ պարտադրել են, որ այդ նույն Բիբինն այդ սակագնի մասին խոսի:
– Այսինքն, ըստ Ձեզ՝ իշխանությունների այս քայլն ազնիվ քայլ էր՝ միտված երիտասարդների պահանջը կատարելո՞ւն:
– Մի բան կարող եմ ասել 100%-ով, որ այսօր վարչապետը՝ Հովիկ Աբրահամյանը, միտված է դեպի ժողովուրդը՝ ցանկացած հարցում: Եթե մենք կույր չլինենք՝ կտեսնենք, որ միգուցե միակ վարչապետն է, որ այդքան բողոքավոր քաղաքացիների է ընդունել:
– Ուրեմն՝ Դուք մտածում եք, որ այս շարժումը, որը հիմա կա, ուղղորդվում է այլ քաղաքական ուժերի կողմի՞ց, և իրականում իշխանության համար կռի՞վ է:
– Ոչ, ես այդպես չեմ կարծում, իշխանության համար կռիվը դա չարիքի փոքրագույնն է: Ես, ճիշտն ասած, կարծում եմ, որ Հայաստանում ցանկություն կա կրկնելու Եգիպտոսի, Լիբիայի, Սիրիայի, Իրաքի տարբերակները, ինչին կտրականպես դեմ եմ, ու դրա համար չեմ ցանկանա, որպեսզի ինչ-որ մի բան իմ երկրում փոխվի, որովհետև այդ փոխվելը նշանակում է ՀՀ-ի կործանում:
– Փաստորեն՝ Դուք արտաքին ուժերի ներգրավվածությո՞ւն եք տեսնում այս ամենի մեջ:
– Իհա՛րկե տեսնում եմ, որովհետև մեկ շաբաթ անց ականատես եղանք, թե ինչպես շարժման նպատակները փոխվեցին, և ովքեր աստիճանաբար հարթակ դուրս եկան:
– Ո՞ր ուժերի մասին եք խոսում:
– Այն ուժերի, որոնք իմ թվարկած երկրներում իրագործեցին մայդան:
